Μιας και είχα καιρό να γράψω είπα σήμερα να ασχοληθώ με τις διακοπές του Πάσχα. Όπως και να το κάνουμε γιορτάζουμε την κορύφωση του θείου δράματος με την Ανάσταση του Κυρίου που θυσιάστηκε για το αμαρτωλό ανθρώπινο γένος, και αυτό αποτελεί πηγή έμπνευσης για πολλούς. Πιστεύεις ή όχι δεν με νοιάζει. Το που πιστεύεις επίσης δεν με νοιάζει.
Υπάρχουν κάποια πράγματα (πέρα από τη νηστεία) που εκνευρίζουν και εσένα που είσαι άθεος ή άθρησκος και εμένα που πιστεύω στο Χριστό. Γι' αυτό λοιπόν ήρθε η ώρα να βγάλω λίγο χολή γιατί το έχουμε ανάγκη...πολύ.
Θυμάμαι τον εαυτό μου να εκνευρίζεται ακόμα όταν καθόμουν στα μαθητικά θρανία, είτε δημοτικού, είτε γυμνασίου, είτε λυκείου. Τι και αν περίμενα με ανυπομονησία να έρθει το Πάσχα ώστε να πάρω την λαμπάδα μου με το παιχνιδάκι της είχα πάντα να αντιμετωπίσω τους μίζερους καθηγητάδες που για να πάρουν το αίμα τους πίσω μιας και είχαν χάσει την παιδική ξεγνοιασιά και ελευθερία φόρτωναν με ασκήσεις, εργασίες και ατέλειωτο διάβασμα τις γιορτινές εκείνες ημέρες. Και όχι μόνο σου βάζουν πολλές ασκήσεις σε κοροϊδεύουν και μες τα μούτρα. "Εγώ όταν ήμουν μαθητής δεν ήθελα να μου βάζουν ασκήσεις οι καθηγητές μου". Ναι άσπλαχνο τέρας αν δεν γούσταρες να λύνεις μαθηματικά και αρχαία στις διακοπές σου τότε πρόσεχε τι κάνεις και τι ασκήσεις βάζεις γιατί θα αμολήσω τα πεινασμένα κυνηγόσκυλα μου. Και μάντεψε ποιος θα είναι το αρνί την ημέρα της σούβλας.
Έρχεται και η μέρα της Ανάστασης, Μεγάλο Σάββατο και τότε αντί να χαίρεσαι που αναληφθεί στους ουρανούς ο Χριστός, καταριέσαι την ώρα και την στιγμή που πήγες στην εκκλησία. Η ώρα φτάνει 12 οι καμπάνες χτυπάνε και οι πρώτες γιαγιάδες βγαίνουν από την εκκλησία με το Άγιο Φως και τότε αρχίζει ο κακός χαμός. Το σκηνικό θυμίζει πόλεμο. Λες και ξαφνικά μεταφέρθηκες σε κάποιο ντέρμπι Ολυμπιακού - Παναθηναϊκού και οι οπαδοί τους (και όχι φίλαθλοι) σε έχουν βάλει στη μέση και σε βομβαρδίζουν με κροτίδες, φωτοβολίδες. Μόνο τα καπνογόνα και οι μολότοφ λείπουν. Σαν να υπάρχει κάποιο κρυφό σχέδιο από κάθε εκκλησία που μαζεύει 20 κάφρους για να δημιουργήσουν χάος και όποια ενορία κάνει τη περισσότερη φασαρία κερδίσει. Όχι που να πάρει ευχή αν ήθελα να βρεθώ σε σκηνικό πολέμου και να αποκτήσω πονοκέφαλο από τα βαρελότα, τους συναγερμούς των αυτοκινήτων και το γάβγισμα των σκυλιών τότε ευχαρίστως θα έτρεχα στην Ομόνοια σε καμιά πορεία και θα πέταγα καμιά μολότοφ. Το κορυφαίο θα είναι να ακουστεί από τα μεγάφωνα της εκκλησίας ο παππάς να φωνάζει "Τέκνα μου, σας παρακαλώ μην πετάτε κροτίδες θα τιμωρηθεί η ενορία μας"
Και αφού ανέφερα γιαγιάδες ήρθε και γι' αυτές η σειρά. Τι κοινό έχει η γιαγιά Ευτέρπη με τον Usane Bolt; Και οι δύο κάνουν το κατοστάρι σε λιγότερο από δέκα δεύτερα και οι κυρά Ευτέρπη ανεβαίνει πότε ανηφόρα, πότε σκαλιά. Να το σκεφτεί η ομοσπονδία για τους ερχόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες. Είναι καταπληκτικά εκνευριστικό το πως κάνουν οι γιαγιάδες τρέχοντας, και σπρώχνοντας. Αν βρεθείς και στο δρόμο τους τότε ξεχνούν τι μέρα είναι, που βρίσκονται και αρχίζουν τις κατάρες. Λες και βρίσκονται σε συναυλία κάποιου μεγάλου ροκ σταρ και μόλις ανοίξουν οι πόρτες τρέχουν για να προλάβουν μια θέση μπροστά στα κάγκελα για να κάνουν πιτ και να παίξουν ξύλο. Μήπως να κεράσουμε καμιά μπυρίτσα ή έχετε κλείσει μπουκάλι;
Άντε και καλό μας Πάσχα και καλή Ανάσταση
Υ.Γ: Ξέχασα να αναφέρω τις εκνευριστικές διαφημίσεις του Jumbo, αλλά αυτές είναι παντός καιρού...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου