Harry Potter εναντίον Lord ...you know who

Ο ένας είναι από τους πιο αγαπημένους μάγους μικρών και μεγάλων. Ο άλλος είναι ο άρχοντας του σκότους. Ο ένας προσπαθεί να σώσει τον κόσμο από το κακό. Ο άλλος προσπαθεί να εδραιώσει στον κόσμο το κακό και το καθεστώς του.

Αστικοί θρύλοι που παγώνουν το αίμα (Μέρος Α)

Κάθε τόπος διαθέτει τις ομορφιές του, τα αξιοθέατα και τα πολύχρωμα τοπία που σαγηνεύουν το μάτι. Υπάρχουν όμως και ιστορίες που μένουν στην αφάνεια. Ενδιαφέρουσες ιστορίες για τις οποίες δεν γίνεται λόγος. Ιστορίες που πρωτοεμφανίστηκαν όταν ο άνθρωπος οργανώθηκε σε κοινωνίες. Ιστορίες που οι παππούδες έλεγαν στα εγγόνια τους για να τα τρομάξουν.

Μια παραμυθένια Δημοκρατία

Αναδημοσίευση σε μορφή παραμυθιού για χάρη του Daily Owl του: Μια δημοκρατία να την πιεις στο ποτήρι.

Δεν συνηθίζω να γράφω για τα κοινά. Ίσως να φταίει το ότι η πολιτική δεν είναι από τα τοπ ενδιαφέροντα μου. Ίσως γιατί είτε στοχοποιείσαι και τρέμεις για το κεφάλι σου, είτε γιατί δεν σε εκφράζει κανένα κόμμα με το θα που σου τάζει και δεν υλοποιεί ποτέ, είτε γιατί σε εντάσσουν από τη μια κομματική παράταξη στην άλλη στο δευτερόλεπτο, είτε γιατί αυτό το θέμα είναι λιγάκι τζιζ και έχει «κλείσει» αρκετά σπίτια. 

Γκαφατζήδες κακοί σε απόγνωση

Ένας λόγος για τον οποίο γουστάρω το καλοκαίρι, εκτός από το ότι είναι περίοδος διακοπών και ξεκούρασης από τις υποχρεώσεις του χειμώνα, είναι ότι ξυπνάω το πρωί με τα αγαπημένα μου καρτούν που κρατάνε ακόμα το παιδικό στοιχείο μέσα μου. Τα μίκι-μάου, όπως τα λέγαμε κάποτε, εκτός από τους εκάστοτε καλούς – ήρωες που λατρεύεις από τα γεννοφάσκια σου, διαθέτουν εξίσου και χαρακτήρες όχι τόσο καλούς, αλλά σκοτεινούς και ύπουλους.

Μια Δημοκρατία να την πιεις στο ποτήρι...

Δεν συνηθίζω να γράφω για τα κοινά. Ίσως να φταίει το ότι η πολιτική δεν είναι από τα τοπ ενδιαφέροντα μου. Ίσως γιατί στο Ελλαδιστάν μας δεν είναι να μιλάς για δαύτα, γιατί είτε στοχοποιείσαι και τρέμεις για το κεφάλι σου, είτε γιατί δεν σε εκφράζει κανένα κόμμα με το θα που σου τάζει και δεν υλοποιεί ποτέ,

Το πραγματικό τέλος γνωστών παραμυθιών...(Μέρος 2ο)

Και έζησαν αυτοί καλά (δεν)

Δύο φορές και τρεις καιρούς ζούσαν κάποτε κάτι παραμυθάδες, οι οποίοι έγραφαν παραμύθια. Και εμείς τα παρουσιάζουμε στην αρχική έκδοση με την οποία βγήκαν στη δημοσιότητα. Αν νομίζεις πως θα βρεις εδώ ιστορίες αγάπης και έρωτα τότε κάνεις λάθος. Οι ιστορίες που ακολουθούν είναι ποτισμένες με αίμα όπως και αυτές που παρουσιάσαμε στο πρώτο μέρος. 

20 σκέψεις μετά το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου 2015

1. Αντώνη, στάσου που πας; Τους κωδικούς από το Wi-fi.
2. Θα σου κάνει μακαρόνια με κιμά για να φας, μην πληρώσεις 700.000 εφορία αν τολμάς.

Valonqar θα πει μικρός αδερφός...

Όσοι έχουμε διαβάσει τα βιβλία του φίλτατου (κακό χρόνο να ‘χει) Μάρτιν, έχουμε παρατηρήσει ουκ ολίγες φορές την Σέρσεϊ να αποκαλεί τον Τύριον βάλονκαρ. Όχι, δεν είναι κάποια βρισιά στα βαλυριανά, ούτε κάποιο άγαλμα ενός τερατόμορφου πλάσματος (όπως πίστευα στην αρχή – γκαργκόιλ λέγεται). Βάλονκαρ θα πει μικρός αδερφός. Το άρθρο περιέχει spoiler για να μην λες ότι δεν προειδοποίησα.