Είμαι σίγουρος πως όλοι, κάποια στιγμή της ζωής μας, κυρίως στη παιδική μας ηλικία, έχουμε χορέψει στους ρυθμούς κάποιου Μακαρένα και άλλων ισπανόφωνων ασμάτων. Νόμιζες ότι όλα ήταν αθώα και αγνά; Αν ήξερες με τι τραγούδια κουνιόσουν ανέμελος τότε μάλλον θα ντρεπόσουν και θα έψαχνες μέρος να κρυφτείς. Αν οι γονείς μας ήξεραν με τι τραγούδια χορεύαμε κάποτε, τότε θα μας έκλειναν σε κάποιο μοναστήρι για να εξαγνιστεί η ψυχή μας. Ήρθε η ώρα να καταστρέψουμε πολλές παιδικές αναμνήσεις.
Λα κουκαράτσα λα κουκαράτσα… κατσαρίδα μου γλυκιά τραγουδούσαμε μικροί,
χωρίς να έχουμε αυτήν την έκφραση αηδίας την στιγμή που έχουμε όταν βλέπουμε
αυτό το αξιολάτρευτο πλασματάκι. Το τραγούδι στη πρώτη έκδοσή του αναφέρεται
για μια κατσαριδούλα, την μικρή Τερέζα, η οποία δυσκολεύεται να περπατήσει
γιατί της λείπει ένα πόδι. Πιθανώς θα έκοβε βόλτες σε κάποιο σαλόνι και κάποια
παντόφλα θα προσγειώθηκε πάνω της με μανία, όχι όμως τόσο εύστοχα. Μέχρι εδώ
όλα καλά. Ένα απλό τραγουδάκι για ένα πονεμένο ζώο που ζει υπό το φόβο του
ανθρώπου. Το τραγούδι όμως γνώρισε πολλές παραλλαγές επηρεασμένες από κοινωνικά
και πολιτικά φαινόμενα.
Λίγα χρόνια πριν όμως της Μεξικανικής Επανάστασης του
1910 διαμορφώθηκε ένα τραγούδι που αν το ακούγαμε ως παιδιά δεν θα
καταλαβαίναμε Χριστό, οι γονείς μας όμως θα έτρεχαν να μας μαζέψουν από κάθε
αποκριάτικο πάρτι. «Η κατσαρίδα, η κατσαρίδα, δεν μπορεί να περπατήσει πια,
γιατί της λείπει, γιατί δεν έχει, μαριχουάνα να καπνίσει». Το σκάει δηλαδή που
και που η Τερέζα. Άντε λα φουμέντο και μαστουρίορε. Εντάξει μπορεί ελληνιστί η
ομοιοκαταληξία να μην είναι από τα δυνατά του στοιχεία, αλλά ποιος νοιάζεται;
Στα μεξικάνικα η ομοιοκαταληξία ταιριάζει γάντι. Μάλιστα την δύσμοιρη αυτή
κατσαριδούλα συνοδεύουν στην νέα της κατοικία τέσσερα κοράκια παρέα με ένα νεκροθάφτη
ποντίκι. Φυσικά η εκδοχή αυτή σατιρίζει πολιτικά πρόσωπα της εποχής για την επήρεια
τους στις ουσίες και το ποτό. Μήπως να σκεφτόμασταν τίποτα και για χαμπέρια μας;
Είναι που λες μια κοπέλα, ένα λουλουδάκι του αγρού, και νιώθει μόνη. Σαν από
μηχανής θεός όμως έρχεται ένας τύπος, σκέτος love doctor και βγάζει την κοπέλα από τη μοναξιά με την μυστική του θεραπεία. Ποια
είναι αυτή; Ο χορός. Ωραία μέχρι εδώ. Για να χορέψουν όμως δύο σώματα θέλουν
μουσική. «Και σου το βάζω, και σου το βάζω, και σου το βάζω, σου το βάζω ήδη,
και σου το βάζω και σου το βάζω και σου το βάζω και δεν θα το νιώσεις» λέει ο
τυπάς στη κοπέλα καθώς της ζητά να χορέψουν, δείχνοντας της την θεραπεία του.
Τώρα τι είναι αυτό που της βάζει κανείς δεν ξέρει. Είναι ένα τραγούδι; Είναι κάτι άλλο; Ότι και να της έβαλε πάντως, τον σκοπό του τον πέτυχε μιας και η κοπέλα ξέχασε τα βάσανα της και έπεσε στην αγκαλιά του για χορό. Σε δεύτερη ανάλυση το βίντεο κλιπ του τραγουδιού θα μπορούσε να φέρει πάνω δεξιά το μωβ τετραγωνάκι και της ηλικιακής προϋπόθεσης για να το παρακολουθήσει κανείς. Ένα μάτσο χορευτές και χορεύτριες λικνίζονται στους ρυθμούς του ισπανικού τραγουδιού… στοπ στοπ στοπ. Βίντεο κλιπ τραγουδιού είναι αυτό ή νέα διαφήμιση για κάποιο αφρόλουτρο; Τι σκεφτόταν ο σκηνοθέτης όταν έβαζε τους χορευτές του να ρίχνουν κουβάδες νερού πάνω τους, εστιάζοντας τα πλάνα του σε συγκεκριμένα σημεία. Πάλι καλά να λέμε που δεν το έχει πάρει πρέφα κανένα Τζάμπο και βγάλει καμιά παρόμοια διαφήμιση.
Τώρα τι είναι αυτό που της βάζει κανείς δεν ξέρει. Είναι ένα τραγούδι; Είναι κάτι άλλο; Ότι και να της έβαλε πάντως, τον σκοπό του τον πέτυχε μιας και η κοπέλα ξέχασε τα βάσανα της και έπεσε στην αγκαλιά του για χορό. Σε δεύτερη ανάλυση το βίντεο κλιπ του τραγουδιού θα μπορούσε να φέρει πάνω δεξιά το μωβ τετραγωνάκι και της ηλικιακής προϋπόθεσης για να το παρακολουθήσει κανείς. Ένα μάτσο χορευτές και χορεύτριες λικνίζονται στους ρυθμούς του ισπανικού τραγουδιού… στοπ στοπ στοπ. Βίντεο κλιπ τραγουδιού είναι αυτό ή νέα διαφήμιση για κάποιο αφρόλουτρο; Τι σκεφτόταν ο σκηνοθέτης όταν έβαζε τους χορευτές του να ρίχνουν κουβάδες νερού πάνω τους, εστιάζοντας τα πλάνα του σε συγκεκριμένα σημεία. Πάλι καλά να λέμε που δεν το έχει πάρει πρέφα κανένα Τζάμπο και βγάλει καμιά παρόμοια διαφήμιση.
Είναι ένα ηλιόλουστο πρωινό στις συνοικίες της Ισπανίας, σε μια γειτονιά όπου ζει ο φίλος μας ο Χοσέ (πείτε όπως αλλιώς θέτε) που μας διηγείται μια ιστορία για την γειτόνισσα του την Μακαρένα. Η Μακαρένα είναι μια όμορφη κοπέλα, η οποία έχει σχέση με κάποιον Βιτορίνο, ο οποίος υπηρετεί τη μαμά πατρίδα. Και που να’ ξερες φίλε Βιτορίνο τη σου’ μελλε να πάθεις, κρατάς και όπλο στα χέρια. Βαριά η απουσία σου, τόσο βαριά και ασήκωτη που η Μακαρένα συνηθίζει να… πίνει ούζα με δυο φίλους σου. Με τέτοιους φίλους τι τους θέλεις του εχθρούς που λέει και μια σοφή παροιμία. Είδε και απόειδε ο φίλος μας ο Χοσέ ο οποίος ποιος ξέρει τι θα άκουγε κάθε μέρα αποφάσισε να γράψει ένα τραγούδι για μια γυναίκα που δίνει χαρά στο κορμί της, είτε με τους δύο φίλους είτε με κάθε άλλο τρόπο, ένα κορμί που για το Χοσέ είναι για καυτές καταστάσεις. Μπανιστιρτζής από τους λίγους ο Χοσέ. Μήπως Χοσέ δίνεις ευχαρίστηση και στο δικό σου κορμί;
Πηγές:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου